Εν μέσω πολέμου

προς σκέψη και αναμόρφωση (;)

Αυτό το κείμενο του Aleksandar Tišma έχει γραφτεί με αφορμή την παρακάτω εικόνα του ζωγράφου Quint Buchholz. Από το βιβλίο "Δυο λόγια σχετικά με τον ποδηλάτη" στο οποίο 46 συγγραφείς αποκρυπτογραφούν τις εικόνες του Quint Buchholz μέσα από τα λόγια τους...






Είναι πάλι πόλεμος κι όλοι ακούνε ραδιόφωνο. Από το μεγάφωνο βγαίνουν κι ανακατεύονται και διασταυρώνονται ένα σωρό σήματα και ανθρώπινες φωνές σε διάφορες γλώσσες- γι' αυτό πρέπει κανείς να χαμηλώνει το αυτί του στη συσκευή, γιατί αλλιώς θα τον ακούσει η γειτονιά, κι αν τον ακούσει, όλο και κάποιος θα βρεθεί να τον καταδώσει πως παρακολουθεί εχθρικούς σταθμούς, κι αν τον καταδώσει, θα τον συλλάβουν και θα τον βασανίσουν, ίσως και να τον εκτελέσουν.
Ο κύριος Φριντολίν δεν ακούει ραδιόφωνο. Ακούει τα βιβλία του, εκεί ψηλά στο ράφι. Δε βγαίνει από μέσα τους κανένας ήχος, καμιά φωνή. Μόνο σιωπή. Αυτή η σιωπή είναι ευθέως ανάλογη με την απελπισία του για την έλλειψη συνεννοήσης μεταξύ των ανθρώπων. Μόνο τις ύβρεις και τις προσβολές ανταλλάσσουν μεγαλόφωνα. Όταν συμφωνούν, σωπαίνουν. Κι αυτά τα βιβλία, αυτές οι μεγάλες, χοντρές αποθήκες της γνώσης, αποτυπώνουν με τον πιστότερο τρόπο και μέσα από την απόλυτη σιωπή τους την άρνηση της ανθρώπινης υπόστασης, και ο κύριος Φριντολίν τη νιώθει βαθιά.