Ψάχνοντας το βορρά

κάποτε ήμουν βρετανός

και στα χρώματα
και στους φίλους

ήξερα όμως τα κάλαντα στην ελλάδα
και τα χριστούγεννα
πηγαίναμε με τον Τζωρτζ και τα λέγαμε

κι επειδή οι εποχές των πειραματισμών
είχαν περάσει
χτυπάγαμε πλέον
πολύ απαλά τα τρίγωνα

(έξω από το φροντιστήριο αγγλικών "Αλβιών")

Οι ντομάτες

Η γιαγιά Αφροδίτη μου ζήτησε να φέρω το τετραδιάκι για να μου υπαγορεύσει τα παρακάτω λόγια:

Μάνα, ανεβαίνω στον κήπο
Ξέρεις τι θέλω;
Δωσ' μου λίγο αλάτι
Γεμάτος ντομάτες ο κήπος
Παίρνω μια, την ανοίγω
και ρίχνω αλάτι
Πώς μοσχοβολάει
Μυρίζω ξανά
και βλέπω εσένα
που φύτευες τις ντομάτες