Λίγα λόγια απ' το Luis Cernuda

Ο Luis Cernuda (1902-1963) γράφει το "Ισπανικό δίπτυχο" (Díptico Español) το οποίο αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο που τιτλοφορείται "Κρίμα, κι ήταν ο τόπος μου" (Es lástima que fuera mi tierra) και το δεύτερο "Τι καλά που ήταν ο τόπος σου" (Bien está que fuera tu tierra). Στα ποιήματα αυτά αναπτύσσεται ολόκληρη η προβληματική του Cernuda όσον αφορά την προσωπική ταυτότητα αλλά και τη σχέση ενός ανθρώπου με τη χώρα του, σε πολιτικό και υπαρξιακό επίπεδο. Ο Cernuda δεν αντιλαμβάνεται τη χώρα ως "μητέρα- πατρίδα" ή ως "έθνος- πατέρα". Ασκεί μια έντονη κριτική στο λαό και απαρνιέται ουσιαστικά την εθνικότητα ως καθοριστική και κομβική συνιστώσα της ταυτότητας του ίδιου, προκρίνοντας έναντι αυτής τη συνεπή ποιητική έκφραση και το συνειδησιακό χρέος που συνεπάγεται το "επάγγελμα" του ανθρώπου.

Mε αφορμή τις πολιτικά ταραγμένες μέρες παρακάτω ακολουθούν
κάποιοι στίχοι από το "Κρίμα, κι ήταν ο τόπος μου"


...Un pueblo sin razón, adoctrinado desde antiguo
En creer que la razón de soberbia adolece
y ante el cual se grita impune:
Muera la inteligencia, predestinado estaba
A acabar adorando las cadenas
y que ese culto obsceno le trajese
.Adonde hoy le vemos: en cadenas,
Sin alegría, libertad ni pensamiento...

...Ένας λαός χωρίς λογική, δασκαλεμένος από παλιά

Να πιστεύει ότι η λογική πάσχει από υπεροψία

Και που μπροστά του ουρλιάζουν ατιμώρητοι:

Θάνατος στη διανόηση, προορισμένος ήταν

Να καταλήξει να προσκυνά τις αλυσίδες

Κι αυτή η αισχρή λατρεία να τον σέρνει

Εκεί που σήμερα τον βλέπουμε: στις αλυσίδες,

Χωρίς χαρά, ελευθερία και σκέψη...